зашмат

зашмат прысл.

Слишком много; больше, чем нужно.

А таго, што сказала Тоніна мама, тады было ўжо зашмат. Брыль. Праўда, Радзівона тады трохі здзівіла, што гэтых «праціўнікаў» сярод бешанковіцкіх сялян апынулася ажно зашмат. Чыгрынаў. Выказвалі мору зашмат падзяк: хто срэбнай манетай, а хто дык ў хвалі шыбаў мядзяк. Русецкі.